Ceren
28-03-2021, 05:20
Veysel Karânî*hazretleri, Resûlullahı görmeyi çok istiyordu. Ama bir annesi vardı. Çok yaşlı ve hastaydı. O, buna izin vermiyordu. Her izin istediğinde derdi ki: "Oğlum, şu hâlimi görüyorsun. Sen gidersen bana kim bakar?" O da, "Peki anne" derdi. Efendimiz aleyhisselâm, bâzen mübârek yüzünü Yemen tarafına çevirip; "Şu yönden rahmet rüzgârlarının estiğini duyuyorum"*buyururlardı. Bir gün de eshâbına; "Ümmetimden biri var ki, mahşer günü çok kimseye şefâat edecektir"*buyurdular...