Toplumsal hafızanın üretildiği, paylaşıldığı, aktarıldığı ortamlar parçalanınca hafıza da kayboldu. "Sürekli olarak hafızadan söz etmemizin tek bir nedeni olabilir: Artık hafıza yok" (Pierre Nora, Hafıza Mekânları, Dost). Hafıza için mekânlara ihtiyaç duyuluyorsa şayet, toplumsal olanı yitirmişiz demek. Hafıza parçaları, kentin ücra köşelerinde, yıkıntıların arasında, çatlaklarda hayatta kalmaya çalışıyor. Toplumsal hafıza artık karşılaşmaların insafına kaldı. Karşılaşmazsanız geçmişten kopuk mu...