Öyle ağır acılar yaşanıyor ki gözlerimizin önünde ve biz o kadar çaresizce şahit oluyoruz ki bunlara; söyleyebileceğimiz hiçbir söz taşıyamıyor artık anlamını. Acıları hiç umursamayanlarla çok umursayanlar arasındaki tek fark kalplerinde biriktirdikleri. Çaresizlik, kalbimiz dışında her şeyi yutup içinde eritecek kadar genişletti sınırlarını.Yürüyüp gitmek, başka yere bakmak, duymuyormuş gibi yapmak, oyalanacak bir şeyler bulmak... Hangisinde yakalayacağız bugün kıskıvrak kendimizi?Bütün içiyle ...