Kışın ortasında, hayatın bir mola yerindeyim. Hava puslu, kararan bulutların etkisiyle kurşuni bir ağırlık çökmüş gibi binaların üstüne. Tepeler yaprak dökmeyen çam ağaçlarının etkisiyle yer yer koyu yeşil tonlarda. Yer yer de inanılmaz güzellikte sarılı kızıllı bir renk armonisi uzanıyor ötelere doğru. Tepelerin bu güzel dokusunun üstüne her yıl artan sayıda betonarme bina adeta bir hançer gibi saplanıyor. Tabiat birçok yerinden bıçaklanmış bir gövde gibi hem ince ince kanıyor hem de derin deri...