Sanatta*ve teoride gerçeklik meselesi uzun zamandır tartışılıyordu; gerçekliği bir travma olarak yaşıyoruz bugün. Hal Foster 1980'lerin sonu ile 1990'ların başında yaşanan sanattaki değişimin sonucu olarak "gerçeklik artık temsilin bir sonucu değil, bir travma hadisesi olarak görülmeye başladı" diye yazıyor (Yeni Kötü Günler, KÜY). Sanat, iğrenç olan aracılığıyla öznenin sınırlarının kırılganlığını göstererek, anlamın çöktüğü durumlar, evcil imgelere alışkın izleyicilerde travma yaratmayı amaçlı...