Bulutların renginin değiştiği yerdeyim. Dağın rengiyle bulutların kavuştuğu zamanda. İmkânsızı düşünüyorum. Yerde, gökte, yaşamda, insandakini... Gözlerimi buğulayan da bu. Gitmek kolay, beklemek çöl yalnızlığı. Savruntusu belirsiz. Yönsüz rüzgâr. O nedenle gözlerime mil çekmek istiyorum unutmak için. Hikâyeler anlattım. Derdest etmediler beni belki! Ama dokundum insanlara. Adım gibi biliyorum bunu. Gördüm, hissettim, yaşadım her birini. Yiteni, kendi dirimi görmek sanki insana özgü. Bu acıyı pa...