Evliyânın büyüklerinden olan*Habîb-i Acemî*hazretleri, 120 (m. 739) da vefat etti. İnsanlar bu zâtı, terviye günü Basra'da, arefe günü Arafat'ta, bayram günü başka bir yerde görürlerdi. Ve şaşırırlardı. Bir sevdiği vardı. O, kendi kendine; "Habîb-i Acemî hazretleri, bu çok yüksek mertebeye acaba*ne ile ve nasıl kavuştu?"*diye geçirdi kalbinden. O an bir "ses" duydu... Gâipten geliyordu... Kulak verdi o sese. "Habîb bu dereceye, Rabbine olan aşırı sevgisi ve mahluklara olan şefkat ...