"Muhtar bilirdi ki kişi yalanı; ya karaktersizlik ya kötü alışkanlık ya edebinin azlığından söyler..." Muhtar, hanın kapısını açtığında içeride ne zamandan beri hapsolmuş rutubet kokusu burnunun direğini kırdı. Suratını muhayyel bir tokat yemişçesine buruşturdu... Delikanlı sandalyesini çekerek oturdu manavın önünde. Manavda da artık iyice bitmişti her şey Köşelerinde küfler belermiş iki üç salkımla, kabukları iyice su toplamış kabaklar etrafa ekşimsi bir koku yayıyordu... "Bunları buradan almal...