Alman CDV firması tarafından dağıtılan Fireglow Games ürünü Sudden Strike serisinin son oyunu Sudden Strike 3: Arms for Victory ile ikinci dünya savaşı fanatikleri ile strateji severlere uykusuz geceler vaat etmeye devam ediyor. İlk çıktığında strateji alanında devrimsel sayılabilecek değişikliklere imza atmış olan Sudden Strike, son oyunu ile kendisini çok fazla geliştirmese de yeni teknolojileri kullanarak oynanabilirliği geliştirmiş. Fanlardan farklı tepkiler çeken bu oyunu incelemeden önce serinin geçmişi hakkında genel bir bilgi verelim.

Sudden Strike çok fazla adı geçen ve tanınan bir oyun değildir, üretici ve dağıtıcı firmalarının Avrupa menşeili olması ve fazla duyulmamış olması dışında bunun çok daha belirgin nedenleri var. Gerçek zamanlı strateji (RTS) ve gerçek zamanlı taktik (RTT) oyunu olarak, aynı türdeki yüzlerce oyundan çok daha farklıdır Sudden Strike. "Gerçek” olgusunu sonuna kadar yaşatmasındadır bu da. Serinin ilk oyunundan son oyununa kadar ortak özellikleri büyük haritalar, çok fazla türde farklı araç ve asker üniteleri, taktik özellikler, tarihi doğruluk ve inanılmaz gerçeklik oluyor. Gerçeklikten kastımız ise, diğer RTS oyunlarının aksine, eğer askerinize bir kurşun isabet ederse o asker ölür, ya da tankınız zırhının zayıf olduğu yerden bir top mermisi yerse havaya uçar, belki içindeki mürettebatın bir kısmı canlı çıkmayı başarabilir. Uzun menzilli sabit ve hareketli toplar ile haritanın diğer ucunu vurabilirsiniz, ama asla mermiler fare ile tıkladığınız noktaya düşecek diye bir şey yok. Her ünite zamanla deneyim kazandıkça isabet oranını yükseltse de, her zaman için bir ıska payı mevcut. Ancak bunu ıska olarak algılamak yanlış olur, üç tane Katyusha'yı seçip fare ile ateş emrini verdikten sonra her biri on altı uzun menzilli karadan karaya füze taşıyan bu güzel Kızıl Ordu araçlarının seçtiğiniz noktanın 5-10 kilometre etrafındaki bölgeyi dümdüz edişini izlemek savaşın gerçek tadını almanızı sağlıyor.



Sudden Strike’da her ünite, askerden tanka kadar, can ve zırh dışında cephane göstergesine de sahip, yani tanklarınızın cephanesi bitebilir, savaşın ortasında dımdızlak kalabilir. Bu iş için de ikmal kamyonlarınız var ki çoğu zaman Tiger tankından çok daha değerli ve önemli geliyor insana. Üç beş tane piyade bir düşman aracının önüne geçip, C&C serisinden alışık olduğumuz usulde ateş ederek onu yok edemiyor maalesef, yahut düşmanın kara savunma ve anti tank topları üzerine 10 tane tank ile yürümek size büyük bir buhran yaşatırken, 2 adet basit piyade ağır top mermilerin arasından seke seke ilerleyip topu kullanan askerleri alaşağı ederek üstüne size bir de top kazandırmış oluyor.

Unutmadan söyleyelim, klasik üs kur-kaynak topla stratejilerinden değildir Sudden Strike, her bölümde size belirli sayıda ünite verilir ve ilerleme kaydettikçe takviye kuvvetler gelir. Düşmana ait boş araç ve gereci ele geçirebilirsiniz elbette. Hava ve topçu desteği ise Company of Heroes tarzında emrinizde her zaman.



Sudden Strike 2’nin en çok eleştirilen yönü fazla büyük harita ve fazla sayıda ünite sonucunda minyatür sanatı icra edercesine grafiklerin olmasıydı. Kamuflaj üniformaları içindeki kendi askerlerinizi haritada bulmakta zorlanıyordunuz. Sudden Strike 3: Arms for Victory ile savaş alanları daha da büyük, ama bu sefer nihayet 3D grafik motoruna geçilmiş ve oynanabilirliği arttıran bir alan derinliği sağlanmış. Her ne kadar son çıkan strateji ve taktik oyunlarında olduğu kadar etkili olmasa da yakınlaştırma ve döndürme özellikleri mevcut. Ünitelerimizin artık bir de yakıt sorunu mevcut. Yakıtı biten araçlara tankerler ile ikmal yapmak mümkün, aman dikkat, ateşle yaklaşmayın, o tankerler çok kolay havaya uçabiliyor. Oyunda artık hava ve deniz üniteleri de aktif bir biçimde kullanılabiliyor. Oyun gerçekçiliğinden hiç bir şey kaybetmemiş durumda ve hatta daha da zorlaşmış. Bu sebepten dolayı da stratejiden çok bir taktik oyunu haline gelmiş. Ancak taktik oyunlarda bu kadar çok ünite ve bu kadar büyük haritalar olmaz, haliyle oldukça zorlayıcı bir oyun. Asker sayısının fazla olması, oyun alanının devasa olması ve düşman yapay zekasının aynı anda birden çok noktada sorun çıkartması, oyunun kontrollerini oldukça zorluyor, kimi zaman içinden çıkılmaz bir hal alsa da aslında savaşın çaresizliğini ve kaosunu çok güzel yansıtıyor.



Serinin bu son oyununun çok daha taktik olduğunu söylemiştik, sayı üstünlüğü, ağır silah ya da teknoloji üstünlüğü, iyi yapılmış bir plan ve strateji ile onca ünite arasında mikro-yönetimi tutturamazsanız hiç bir halta yaramıyor. Neyse ki bazı eylemler otomatik yapılabiliyor, mesela ikmal kamyonları etrafta kurşunu bitenlere kendiliğinden koşuyor, veya yakıt tankerleri benzini bitene derhal müdahale ediyor, sıhhiyeciler de yaralı askerleri bandajlamak için sizin emirlerinizi beklemiyor. Lakin bu otomatik hareketler büyük birer kolaylık oldukları kadar oyunun en büyük eksisi yüzünden kabusa dönüşebiliyorlar. Her şey güzel, gerçekçi bir oyun, kocaman haritalar, yüzlerce ünite var ama yön bulma ve birlik formasyonu gibi olmazsa olmaz taktik özellikler pek mevcut değil ne yazık ki. Çok sayıda üniteyi seçip bir yere ilerleyin dediğinizde oldukça geniş bir alana yayılıp, alakasız uzun yolları seçerek ilerleyebiliyorlar, varış noktasına da seçtiğiniz gücün üçte biri anca ulaşıyor böyle olunca. Onca ünite arasında mikro-kontrol ve yönetim yapmak bazen zor olabiliyor, ya da gözden kaçabiliyor.



Ünitelerin büyük haritalar üzerinde boyut olarak ufak kalması, ne olduklarını seçmede zorluk çıkartıyor, bu iş için Caps Lock tuşuna basınca en azından kimin ne olduğunu gösteren semboller çıkıyor üstlerinde, yardımcı olsa da, sorunu tamamen çözmüyor. Oyundaki arazi de oldukça gerçekçi, harita üzerindeki her şey yok edilebiliyor, ağaçlar arasına saklanmış uçaksavara bomba yağdırırken devrilen ağaçlar ve uçuşan, görüş mesafesini zorlayan yapraklar oldukça hoş bir ambians. Belirli bir süre oynadıktan sonra duman tüten binalar ve harabeler, zarar görmüş araçlar, bombalardan geriye kalan yüzlerce krater gerçek bir savaş deneyimi sunuyor. Yalnız uyarmamız lazım, bir görev saatlerce hatta bir kaç gün sürebilir, haliyle önünüze çıkan her şeyi dümdüz etmemeniz sizin yararınıza olur, yoksa karşı saldırı gelince açık alanda atış talimi olursunuz düşmana. Sudden Strike 3 ile artık siper kazmak da mümkün, siperler içine yerleştireceğiniz askerler çok iyi bir savunma sağlayacak. Binalar, ve savunma yapıları hem görüş mesafesini güçlendiriyor hem de aşılması zor engeller teşkil ediyor. Görüş mesafesi demişken, bir tepeden yukarı çıkarken dikkatli olun, zira siz düşmanı görmüyorsunuz diye onun da sizi görmemesi diye bir şey yok. Zemin özelliklerine ve yer şekillerine göre görüş olayı oldukça çetrefilli bir biçimde vuku buluyor. Keşif güçleri kullanmanız ve saldırıya geçmeden önce olası pusu ve savaş tahkimat alanlarını tespit etmeniz hayati önem taşıyor.



Oyun müzikleri ortalamada kalırken seslendirmeler başarılı, gerçekçi olması açısından Alman askerlerin Almanca, Rusların da Rusça konuşması bir artı, ama ola ki bu dilleri bilmiyorsanız "yakıt bitti", "kurşun yok", "menzil yetmiyor" gibi basit ünite seslendirmelerini anlamıyorsunuz ve bu da bir sorun olabiliyor.

Campaign olarak beş adet başlık varken bu sürümünde sadece iki adet tek kişilik skirmish görev sunuyor oyun. Beş size az bir sayı gelebilir elbette ama her birinde birden fazla görev var ve bu görevler gerçekten uzun sürüyor. Görevler ikinci dünya savaşı ile ilgili oyunları takip edenlerin yabancı olmadığı cinsten. Normandiya ve Sicilya Çıkarmaları (Müttefikler), Kırım Cephesi (Sovyetler), Battle of Iwo Jima (Pasifik Cephesi, Iwo Jima – Amerika), Defense of Iwo Jima (Pasifik Savaşı, Iwo Jima - Japonya) ve Avrupada geçen Almanya bölümü mevcut.



Sonuç olarak, elimizde serinin özellikleri ve güzelliklerini devam ettiren, çok daha zorlayıcı ve detaylı bir savaş oyunu var. Sekiz kilometre karelik haritalar, yüzlerce ünite, tarihi görevler kendinizi gerçek bir komutan gibi hissettirecek. Grafik olarak çok etkileyici olmayabilir, ama doyurucu. Sudden Strike 3: Arms for Victory çok daha fazla potansiyele sahip bir oyun, açıklanan genişleme paketi (Ardennes Offensive) ile belirttiğimiz eksilerin giderileceğini ummaktan başka çaremiz yok.

xoyun