Gözleri sapsarıydı, çığlıklar atarak yanıma geliyordu. Yılan gibi bedeni, onu korkunçtan daha korkunç yapıyor, iğrenç yağlı vücudundan kafasını kopartmak için beni teşvik ediyordu. Gözlerinden çıkarttığı yeşil hüzme bedenimi yavaşlatıyor ve nihayetinde hiçbir şey yapamaz hale geliyordum: Kaçamıyorum , kıpırdayamıyorum; Taş kesildim galiba...
Gözlerim kafama doğru gelen pençeyi bir çırpıda seçti. Tek hamlede paramparça etti bedenimi. Keşke o yeşil hüzmeden kaçabilseydim… Olsun nasıl olsa checkpoint noktası yakın. Dinlenip, biraz bir şeyler yemeliyim. Yoksa saatlerdir beni gerçekten başında taş eden oyun açlıktan ölmeme neden olacak.





Kratos, kısa bir süre önce PS2’lerimize geri geldi. Birinci oyunu oynayıp bitiren oyuncular için 2. oyun yakın bir arkadaşınızı yıllar sonra görmüşsünüz gibi bir his yaşatacak size.. Biraz büyümüş, olgunlaşmış ama eğlencesinden hiçbir şey kaybetmemiş bir arkadaş. GoW2 konu olarak yine birinci oyundaki mitolojik dünyanın içinde kopup gitmenizi sağlıyor. Kratos artık güçlü bir yarı tanrıdır fakat gücünü savaşmak için kullanmaktadır. Ordularının durmadan ilerlemesi artık Olympos’takileri rahatsız eder ve Zeus, tanrıların verdiği yetenekleri Kratos'tan geri alıp yeniden bir ölümlü haline getirir. Güçleri alınan Kratos ise Zeus’a yaptıklarını ödetmek için yemin eder. Kaybettiklerini geri kazanması için yapması gereken ise "kız kardeşlere" konuk olmaktır.

God of War ilk çıktığı zaman PS2 sahiplerini fazlasıyla memnun etmişti. Gerek sunduğu görselleriyle, gerekse oynanış özellikleriyle o üst düzey bir oyundu. God of War 2, bana, özellikle görsel olarak birinci oyundan daha tatmin edici geldi. Seçilen mekanlar çok güzel ve oynarken çevrenizi seyretmeden geçemiyorsunuz. Büyük tapınaklar , büyük düşmanlar arasında kendinizi ufacık hissediyorsunuz. Nedense Ps2’nin oyunlarında devlerle savaşmaya büyük bir rağbet var gibi geliyor bana . God of War da zaten mitolojideki bu devleri unutmamış , titanların, devlerin ve tapınakların gerçekten BÜYÜK olmasına özen göstermişler.





Oyunun kamerasında bir serbestlik söz konusu değil. Yani kamera bazen sırtınızın üzerinden gösterirken bazen de çok uzaklardan oyunu takip etmenizi sağlıyor. Önemli sahnelerde ise kamera o bölgeye kendiliğinden zoom yapıyor. Bu kamera olayı sizi ne kadar etkiler bilemem ama bence böyle olması daha iyi olmuş. Çünkü böyle mükemmel bir oyunun kamera problemleri ile uğraştırması hiç hoş olmazdı.

Kratos kendisini zamanla geliştiriyor. Gerek sandıklardan gerekse düşmanlarından kazandığı kırmızı güçler birikiyor ve start tuşuna basıp oyunu dondurunca karşımıza çıkan ekranda hangi silah yeteneğini artıracağı konusunda seçim yapıyoruz. Bu seçimler ise level atlayıp, yeni kombolar öğrenme ve yapma şansı kazandırıyor. Büyü gücünüz ve kendi yaşam barınızı doldurmak için çevrede bulunan sandıklardan yararlanabiliyorsunuz. Bu sandıkların bazılarından "ejderha gözü" ile "phoenix tüyü" çıkıyor. Bunlardan 6'şar adet toplarsanız hayat çizginiz veya büyü çizginiz genişliyor. Bu sandıkları bulmak için oldukça uğraşmanız gerekebilir, nitekim oldukça iyi gizlenmişler...





God of War kontrollerde de bizi hayal kırıklığına uğratmıyor. Önceki oyunlardaki tuş kombinasyonları aynen geçerli. Yalnız ikincil silah seçimi hızlandırılmış. R2 ile direk olarak silah değişimi yapılabiliyor. Bunun haricinde PS2’sinde daha tuşların yerini ezberleyememiş arkadaşlar için oyun zor olacağa benziyor. Çünkü oyunda dövüşlerin yanında özelikle bossların son vuruşlarını yaparken tamamen rasgele olarak gelen tuş kombinasyonları bizi biraz zorluyor. Yapılan bir hatada düşmandan düşüyor ya da düşman sizi yeniden fırlatıyor ve döngü yeniden başlıyor. Kapıları açmamız gerektiği durumlarda çevrede bulunan itmeli veya döndürmeli kollara dikkat etmeliyiz. Bu döndürmeli kollarda size tavsiyem aşağıda gösterilen yavaşlıkta çevirmeniz veya Kratos'a bakarak hangi yöne doğru itmesi gerekiyorsa o yöne doğru çekip tutmanız. Yoksa hızlıca hareket etmeniz gereken bölümlerde, kollarla uğraşırken kapıları kaçırırsınız.





Eğer daha önce bu tarz bir oyun oynamamış olsanız bile, GoW ile önyargılı bakış açınız değişebilir. Öğrenmesi çok kolay bir oyun. Fakat oyun içerisindeki bulmacalar, bulmaca sevmeyen arkadaşlara sıkıcı gelebilir. Çok yüksek bir zorluk seviyesinde olmasalar da bulmaca sistemine uzak arkadaşlar oyunda sık sık takılacaklardır. Ama hiç umutsuzluğa kapılmasınlar. Biraz uğraşarak cevaba ulaşacaklardır. Beni bulmacalardan çok, boss dövüşleri zorladı: Boss dövüşleri kademeli ilerliyor. Yani boss bir yerden sonra kızıyor da diyebiliriz. Mesela birinci kademede düşmanı sadece basit hareketlerle alt edince 2. seviye geliyor ve bu sefer boss kendini korumaya veya size daha hızlı ve farklı saldırılar yapmaya başlıyor. Bu sistem dövüşlerin uzun olmasını sağlıyor fakat kötü yanı aralarda bir checkpoint olmadığı için düşmanın son bıçak darbesi kalmışken, eğer ölürseniz, bütün bu olayları yeniden yaşamanız gerekiyor. Bu kesinlikle sıkmıyor ama inanın yoruyor!

Aralarda geçişler genellikle oyun grafikleri ile oluşturulmuş videolar vasıtasıyla sağlanıyor. Bunlardan başka bir de, yüksek çözünürlüklü videolar var ki gerçekten seyre değer sahneler içeriyorlar. Yüksek çözünürlüklü videolar sıkça çıkmasa da oyuna bir film havası katıyor ve oyunun konu bütünlüğünü korumasına katkı sağlıyor. Ses ve müzikler ise harika: Özellikle müzikler oyunu uzun bir süre oynayınca kafanızın içinde yankılanmaya başlıyor..

Save noktaları haricinde oyunu kafamıza göre save edemiyoruz. Ama sıkça checkpoint noktaları karşımıza çıkıyor. Bu da öldüğümüz zaman çok gerilerden başlamayacağımız anlamına geliyor.

PS2’sine uzun zamandır oyun almamış veya aldığı oyunlarda aradığını bulamamış arkadaşlar: Seçim yapmak için daha fazla uğraşmayın. Bu oyun size beklediğinizden fazlasını verecek. Yorgun argın eve geldiğinizde kafanızı dağıtabileceğiniz, bulmacalarını çözmek için uğraşacağınız ve sizi zorlayacak dövüşler ile kendinizi kaptıracağınız PS2’nin tartışmasız en iyi oyunu. Mitoloji ile alakanız olması gerekmiyor. Sadece bu hayal dünyasının içine girin. Gerçeklikten kopun ve ölümlü Kratos'un, tanrılara başkaldırış hikayesini siz yeniden yazın.

Kendinize iyi bakın ve aman tanrıları kızdırmayın!