Macera denince akla gelen belli başlı isimler vardır. Bunlardan bazıları bilim kurgu maceracılar, bazıları ise normal yaşamı maceraya katanlar bazıları ise tamamen hayal güçlerinden macera yaratanlar. Bilim kurgu maceracıların belki de en çok tanınan yazarı Jules Verne’dür. Onun yazdığı kendi döneminde yazdığı kitaplar şu anda sahip olduğumuz teknolojinin bir göstergesi gibiydi. O zamanın bilim kurgusu bugünün teknolojisi haline gelmişti. 1872 yılında Jules Verne’ün yazdığı 80 Günde Devr-i Alem kitabının bir nevi oyun uyarlaması olan 80 Days en başta heyecan yaratmıştı macera severler arasında. Ama oyun hiçte heyecanlandığımız gibi karşımıza gelmedi.



Kitaptaki 80 günde dünyayı dolaşmaya çalışan karakterimiz Phileas Fogg’s yerini oyunda Oliver adlı bir karakter alıyor. Normalde senaryomuz Londra’dan ayrılmakla başlıyor. Fakat biz Kahire’ye varana kadar oyuna her hangi bir müdahale’de bulunamıyoruz. Kahire’den sonra Bombay, Yokohoma, San Francisco ve son olarak Londra’ya geri dönüş şeklinde bir oyun akışımız var. Bu mekanlara gidişimiz çeşitli taşıma araçları ile gerçekleştiriliyor. Oyunun o dönemin dünyasını bize sunuşu fena değil.

Oyun kitabı sevenler ve kitabın orijinalliğini oyunda görmek isteyenler için hiç uygun bir senaryo akışı sağlamıyor. Ama yine de maceracılar için güzel bir sunuma sahip. Ancak oyun yapımcı firmasının o döneme ait olmayan kişilerin isimlerini (örneğin Leonardo Di Caprio) veya kendi firma isimleri ile ilgili diyalogları oyuna katmış olmaları sanki macera – komedi havası yaratılmaya çalışılmış gibi biz izlenim bırakıyor. Oysaki kitapta bir gerilim bir merak hakimdi. O güzelim senaryonun katledilişini hatırladıkça sinirleniyorum…Geçelim!!!



Oyun tipik macera oyunlarının akış doğrusallığına sahip. Bu doğrusallık bazen sizi sıkacak bazen de sinirlendirecek. Bir şehre vardığınızda sizden yapmanızı istenilen ilk şey birilerini bulmak ve onlarla konuşmak oluyor. Oyun dediğim gibi tek düze olduğundan bu konuda çok zorlanmayacaksınız. Zaten yönlendirmeler ve haritanızda o kişileri işaretleme özellikleri sayesinde bu konuda çok zorluk çekeceğinizi sanmıyorum. Bulmacalar ise kolay. Kafa patlatayım uğraşayım diye düşünüyorsanız 80 Days sizin aradığınız oyun olmayacaktır dostlarım. Bir parçayı bulup bir makinede kullanmak ne kadar zor olabilir ki. Bun tür şeylere bulmaca demek bile zor ama başka adlandırması da olmuyor.



Bazı bulmacaların yapımı ve çözümü sırasında hafif aksiyon ve gizlenme öğeleri oyuna katılmış. Ben çok beğenmedim ama kararı size bırakıyorum. Oyun sırasında karşınıza geldiğinde görebilirsiniz. Oyun kamera açısı olarak üçüncü kişi yani karakterinizi arkadan gördüğünüz kamera açısı ile oynanmakta. Bu de bazı macera oyunlarında görüp beğenmediğimiz sabit kamera açısı ile oyuna bakma özelliğini ortadan kaldırıyor. Klavyenizdeki W ve S tuşları ile karakterinizi oynatacak fareniz ile kamera açısını değiştirebileceksiniz. Oyunda bazı taşıma araçları ile karşılaşacaksınız. Zaten yavaş yürüyen Oliver’ın bu araçlarla karşılaşması sizleri hız açısından sevindirecek. Bu araçlar arasında basit arabalar, uçan halılar, develer bulunuyor. Oliver’ın yürüme hızı hakkında şikayet edebilirsiniz fakat iki kez W tuşuna bastığınızda belki şikayetiniz biraz azalır. Oliver sadece yürümekle kalmıyor zıplayabiliyor da. Ama ne zıplama (!). “Karakteri zıplatalım işte” diyerek yapılmış bir özellik. Gizlenme özellikleri ise sizleri kovalayan veya yakalamak isteyen güvenlik güçlerinden saklanmaya yarıyor. Ama bu da zıplama gibi “koyalım renk olsun” cinsinden olmuş. Yapay zeka ise vasatı geçemiyor. Hatta bazen yapay zekanın otomatik olduğunu düşünüyorsunuz. Bir güvenliğin arkasından geçerken adam sizi görmediği arkası dönük olduğu halde görmüş gibi davranması bu otomatikliğe bir örnek.



Oyunun sunumunun iyi olduğunu söylemiştim. Karakter modellemeleri ve çevre modellemeleri oldukça temiz ve güzel olmuş. Renk seçimleri ve o dönemin dünyasının gösterimi de oldukça güzel olmuş. Oyunu orta seviye maceraya çeken belki de en önemli özellik bu grafiksel sunumdur. Fakat sizin dışınızda bulunan çevredeki cansız yerlerle etkileşiminiz oldukça kısıtlı olmuş. Ama o cansız çevre o kadar güzel hazırlanmış grafiksel olarak, etkileşim açıklığı bir nebze göz ardı edilebiliyor. Oyun bu derece güzel hazırlanınca düşük sistemlerde bazı grafiksel zorlanmalar söz konusu olabiliyor.

Grafikler için söylediğim güzel şeyleri seslendirmeler ve müzikler için söylemek pek mümkün değil. Oyunun maceracı ruhuna uyan müzikler kullanılmamış. Mekana göre değişik müziklerin kullanılmış olması oyunun müziklerine “iyi” dememi sağlamıyor. Fakat şehirlerin ambiyansı fena olmamış. Ama ses konusu genel olarak değerlendirildiğinde kötü denilebilir.

Oyunla ilgili son cümlelerimi söylemeden önce şunu hatırlatmak isterim. Oyunun orijinal versiyonun ciddi grafiksel hataları ve açıkları bulunuyor. Oyunun ortasında donmalar, oyundan çıkmalar gibi hataları gidermek için oyununuzu mutlaka bir yama ile 1.01 versiyonuna çıkarın. Fakat bu bile bazı hataları gidermiş değil.



Macera severler bu oyunu kaçırmayacaklardır. Jules Verne sevenlerde bu oyunla ilgili iyi düşüneceklerdir. Fakat fanatikliği ve hayranlığı bir kenara bırakırsak bu oyun ne macera oyunlarını ne Jules Verne’ü ne de 80 Günde Devr-i Alem konusu kaldırabilecek durumda değil. Macera oyunlarına yeni başlamak isteyenler veya macera oyunlarını sevmeyip bir kez olsun deneyeyim diyenler için ise başlangıç tercihi 80 Days olmamalıdır. Hepinize İyi Oyunlar…