66 milyon yıl önce Dünya'ya çarparak dinozorların 180 milyon yıllık egemenliğine son veren 10 kilometre genişliğindeki asteroit, Chicxulub olaylarının nedeniydi. Şu anda Meksika'da yer alan Yucatan yarımadasına inerek Chicxulub kraterini oluşturdu.

Bilim insanları Dünya üzerindeki, sondajla alınan çekirdek numuneleri aracılığıyla kadim taşın kalıntılarını inceledi ve parçaların tüm Güneş Sistemi'ndeki en saf nesnelerden olan karbonlu kondirit sınıfı meteorlardan geldiğini ortaya çıkardı. Bunlar, Dünya'ya düşen tüm göktaşlarının yaklaşık yüzde üçünü oluşturuyor fakat adlandırmalarında bir tür yanlışlık var: İlk başta karbon bakımından zengin oldukları varsayılmışsa da yapılarının yalnızca yüzde ikisi karbon.

Genelde Dünya'ya yaklaşan 1,6 kilometre genişliğindeki asteroitlerin çoğunu bunlar oluştursa da bugün hiçbiri Chicxulub'la aynı ölçekte etki yaratacak boyutlarda değil.

Bu bulgular hakkındaki makalenin ortak yazarlarından Dr. William Bottke, "Geçmişte birkaç grup, en büyüğü Chicxulub kraterine neden olan bu göktaşlarının neden ortalıktan kaybolduğunu açıklamak için Güneş Sistemi'nin iç bölgelerindeki büyük asteroit ve kuyruklu yıldızların parçalanmalarına dair simülasyonlar yaratarak Dünya üzerindeki etkilerinin artışını inceledi" dedi.

DAHA ÖNCE DÜŞÜNÜLENDEN 10 KAT DAHA SIK

Independent Türkçe'de yer alan habere göre bu modellerin çoğunun ilginç özellikleri olsa da hiçbiri asteroitler ve kuyrukluyıldızlara dair bilgilerimize tatmin edici şekilde uymadı. Hâlâ önemli bir şeyi kaçırıyormuşuz gibi görünüyordu.

Bilim insanları, Mars ve Jüpiter arasında bulunan ana asteroit kuşağından kaçan, özellikle de 10 kilometreden büyük çapa sahip parçaların her 250 milyon yılda bir (daha önce düşünülenden 10 kat daha sık) Dünya'ya çarptığını keşfetti.

Bilim insanları, bu nesnelerin termal kuvvetler sebebiyle dinamik "kaçış kapaklarına" sürüklenebileceğini ve burada gezegenlerin yerçekimi tepkilerinin de onları Dünya'ya daha yakın yörüngelere doğru itebileceğini söylüyor.

Araştırmacılar, modellenen 130 bin asteroidi gözlemlemek için NASA'nın Pleaides Süper Bilgisayarı'nı kullanıp bunların yüz milyonlarca yıllık hareketini izledi.

Makalenin ortak yazarlarından Dr. Simone Marchi, "Bu sonuç, sadece asteroit kuşağının dış yarısında çarpabilecek çok sayıda karbonlu kondirit olduğu için değil, aynı zamanda ekibin simülasyonları ilk kez Dünya'ya yaklaşmakta olan büyük asteroitlerin yörüngelerini önceden gösterebileceği için de heyecan verici" dedi.

Chicxulub'a çarpan nesnenin kaynağına dair açıklamamız, asteroitlerin nasıl geliştiğiyle ilgili mevcut bilgilerimizle hoş bir uyum içinde.