Güneş tam tepededir, gölge ayaklarının dibinde silinir gider; ne özlemler, ne umut!Geçmiş ve gelecek havada asılı kalır ve hayat insanı sadece "şimdiki zaman"ın nazlarını yaşamaya davet eder... ***Çok eski zamanlardı...Hep yukarıdaki türden cümleler yazar, yaz mevsimini, özellikle de yaz öğlelerini övgülere boğardım. ***"Kıyılardan çok uzaktayken bile denizdir yaz; gökyüzünü okyanus kılar; bütün gözleri maviye boyar" diye sürdürürdüm.Aşkla yaşar, aşkla anlatırdım onu...**...