Azîz Mahmud Hüdâyî*hazretleri, hocası*Üftâde*hazretlerine çok hizmet eder. Çok da duâsını alır. Nitekim bir gün hocası açar ellerini. "Sultânlar, arkanda yürüsün!"*diye duâ eder. Yâni,*"Sen at üstünde giderken, Pâdişah ardınca yürüsün"*der. Çok geçmez, vefat eder. Bu defâ insanlar buna yönelirler. Onu "Gönül Sultânı" bilirler. Duâsını almaya çalışırlar. Nitekim bir gün, Sultân Ahmed Hân, bu velîyi görür. Kendisi at üstündedir. O ise yaya yürümektedir. Derhâl inip, edeple yaklaşır....