Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri, bir gün evinin önünde oturuyordu ki, bir kişi, hanımı ve bir çocuğuyla birlikte geldi bu büyük zâtın yanına."Selâmün aleyküm!""Aleyküm selâm!""Hocam, çocuğumuz dilsizdir. Bir duânızı almaya geldik" dedi.Efendi Hazretleri, çocuğa şefkatle baktı ve "Mâşallah, çok da sevimli" buyurdu."Evet ama konuşmuyor hocam.""Hiç mi konuşmuyor?""Maalesef efendim. Bugüne kadar bir kelime bile konuşmadı."Abdülhakîm Efendi, çocuğun başını şefkatle okşayıp sordu:"Senin adın ne ba...