Hislerimizin eti, kanı, canı var. Yani her şey sadece içimizde olup bitmekle kalmıyor; basbayağı elle tutulur, gözle görülür şeyler olarak hisleniyoruz... İçimiz üşürse, tıpkı dışımız gibi, bütün sıcaklıklar iyi geliyor; çorba, soba, sıcak bir sohbet, vd. İki adımda bir yeni açılmış ve hınca hınç dolu bir tatlıcı dükkanıyla karşılaşmış olmamızın altında belki kendimizi sık sık "tatsız" hissetmemiz ve buna çare arayışımız yatıyordur... Hislerimizi daha çok mecazlarla anlatıyoruz ya, şim...