Edebiyat tutkunları şu satırları akıllarının bir köşesinde tutmuşlardır, sanırım: "Sonbahar büyük ve altın bir meyve gibi bütün olgunluğuyla gözlerinin önündeydi. Onu bütün hassalarıyla tadıyor, zamansız zamana, hafızaya mal etmek istiyordu." (A.H. Tanpınar/Huzur) Sonbahar, hafızanın mevsimidir, zihin geriye doğru ağır ağır "düşer" sanki... Ama günümüzde bunları fark ediyor muyuz? Emin değilim. Her şey çok hızlı gelip geçiyor ya da biz yavaşken bile dikkatimiz dağınık. Ama bi...