Dünya olmasaydı, yapımcılar nereden ekmek yerdi bilemiyoruz. İkinci Dünya Savaşı’na dayalı vampirli, iblisli aksiyon oyunları, envai çeşit aksiyon, FPS, RTS ve daha nicesi… Tür tür yapımlar iyi olunca tadına doyum olmuyor, ama ardı ardına piyasaya çıkan vasat oyunlar gına getiriyor.
Gına getirmekten söz edersek, Order of War’ı (OW) bu yapımların içine katmamız büyük bir haksızlık olur. Basit oynanış tarzı, kamera açıları ve bir stratejiden isteyen her şeyi sunması… Hayır, bir Europa Universalis’ten bahsetmiyoruz. Sakın ola, o tür bir detay beklemeyin. Aslında derdimi tam anlatamadım. Detay bol, ama bu detayları çözmesi çok kolay. Keyif faktörü de tam burada. Basit, yalın, anlamsızlıklarla iç bunaltmıyor, çoğu strateji oyununun aksine alışması yarım saatten fazla almıyor.

Neler sunuyor?
Order of War, İkinci Dünya Savaşı konulu bir RTS. Evet, her zamanki dünya savaşı atmosferi, nostaljik savaş uçakları, ilginç mi ilginç otomatik tüfekler, pek tabii ki Almanlar ve efsanevi Fransa işgalleri.
Yapımı, daha önceki satırlarımda da vurguladığım gibi öğrenmesi ve oynaması kolay. Derin bir ekonomik sistemi, detaylı ünite işleyişi var ve bunlar insanı hiç sıkmıyor. Üniteleri yönetirken ise sinematik kamera modu oldukça avantaj sağlıyor. Order of War, İkinci Dünya Savaşı konulu RTS’lere yenilik getirmek için çabalamıyor. Zaten bir firma dev bütçe ayırmadıysa ve sektörün en iyileri ile anlaşmadıysa buna kalkışmamalı, çünkü o tür yapımlar devrim yerine, fiyasko haline geliyorlar ve mizah konusu olmaktan öteye gitmiyorlar. Firma bunun yerine en çok tutulan yerleri alarak eğlenceli ve tatmin edici bir oyun hazırlanmış.

OW’nin basit yanlarından birisi de kontrol. Oyunda bir albayı kumanda ediyorsunuz. Hayır, hayır bir Orgeneral’i değil. Tüm dünyanın kaderi de elinizde değil. Yapmanız gereken tek şey var: İşiniz. Dev sorumlulukları ve kozmik planları bir kenara bırakın. Tek tek birlikleri değil bütün bir orduyu yönetiyorsunuz. Böylece askerlerin tek tek yaptıklarıyla ilgilenmek zorunda kalmıyorsunuz. Aman moralleri iyi olsun, aman rütbe yükselsin, aman şu aman bu yok! Bunun yerine; daha ziyade taktiklerle uğraşıyorsunuz. Çevreye uyum sağlayıp kamufle olmak, yedek birlikleri ayarlamak ve bunları yerleştirmek gibi. Örneğin tank savarları tepelik bir alana yerleştirirseniz çok etkili oluyorlar. Bataklıklara da dikkat etmek gerekiyor, çünkü araçlar içine gömülebiliyor. Bubi tuzağı kurmak müthiş eğlenceli. Bataklıklardan askerlerle geçmek daha mantıklı. O askerlerden birkaçını yem yapın ve savaş araçlarını peşinizden koşturun.
Orman kaplı alanlar da yine dikkat edilmesi gereken yerlerden. Oyunda “Sis” tekniği kullanılmadığı için gelen düşmanı net olarak görebiliyorsunuz. Bu gerçekçiliği biraz azaltıyor maalesef. Sis arasında sürpriz saldırılar çok keyifli olabilirdi. Ekstra yer ve hava birlikleri (Bombacı ve paraşüt birliği) kontrol noktaları tarafından sağlanan puanlarla alınabiliyor. Dolayısıyla harcamaları yerinde ve zamanında yapmak önemli.
Basit ve anlaşılır
Order Of War bir devrim değil, olması da gerekmiyor. Üzerine onlarca sayfa yazı yazılacak bir yapım olduğu da söylenemez, ama keyif istiyorsanız, basitliği ve zekayı harmanlayıp, elinizdeki en iyi şekilde değerlendirmek istiyorsanız doğru yerdesiniz. Strateji oyunları arasında eriyip gitmeyecek ve belli bir isim bırakacak; yapımı RTS severlere rahatça tavsiye ederim.